به گزارش روابط عمومی جمعیت ندای صلح، اولین نشست صلح پژوهی در ادبیات با موضوع «بررسی مفهوم صلح عادلانه در متون ادبی ایران» در روز دوشنبه، ۱ شهریور ساعت ۱۶ و با سخنرانی دکتر عصمت دریکوند، دبیر کمیته صلح و ادبیات جمعیت ندای صلح به صورت مجازی از پیج اینستاگرام جمعیت ندای صلح به آدرس @cfpp.ir برگزار شد.

وی با بیان اینکه در ادبیات کهن فارسی صلح مفهومی در برابر جنگ است و امروز با نگاهی مثبت، مفهوم صلح تمام عوامل برهم زننده آن را دربر می‌گیرد گفت شاعران و نویسندگان ایرانی از هزاران سال پیش منادی صلح و آزادی حقوق انسان‌ها بوده‌اند و شاید دلیل اصلی اقبال جهانیان به آثار آنان همین باشد.

وی با بیان اینکه شاهنامه فردوسی مهمترین اثر حماسی ادب فارسی است که تاریخ قوم ایرانی را از آغاز شکل‌گیری قومیتشان تا پایان دوره ساسانیان دربر دارد گفت جنبه‌های صلح‌طلبانه در شاهنامه فراوان است و فردوسی را با قهرمانان راستین شاهنامه می‌توان صلح‌جوترین افراد بشر قلمداد کرد و در جهان‌بینی فردوسی نباید به موری هم آزار رساند زیرا که به مانند انسان جان دارد و جان شیرین خوش است.

وی با بیان ابنکه در متون‌ عرفانی هم، آثار مولانا آثار گران‌سنگی در ادبیات فارسی است گفت مولانا از منظر عرفان به جهان درونی و بیرونی می‌نگرد و صلح را از درون به عنوان خودسازی یا خودشناسی آغاز می‌کند و به خداشناسی می‌رساند.

وی با بیان اینکه در متون اخلاقی هم نمونه‌های زیادی از صلح‌طلبی شاعران و نویسندگان مشهود است گفت سعدی عقل‌گرایی است که صلح را درحد یکپارچه بودن جوامع بشری به ما معرفی می‌کند و گرایش سعدی به صلح و آشتی بیش از آنکه ریشه‌های عرفانی داشته باشد ریشه‌های انسانی دارد و بیشتر فراگیر و اجتماعی است تا فردی و شخصی.

وی با اشاره به متون نثر هم که شامل ادبیات تعلیمی، اخلاقی، اندرزنامه‌ها و سیاست‌نامه‌ها است گفت در این متون مولفان توصیه‌هایی به پادشاهان می‌کنند و معمولا در قالب داستان‌ها و حکایات به نصیحت آنان می‌پردازند و آنان را از جنگ و خونریزی برحذر می‌دارند.

وی با بیان اینکه علاوه بر ادبیات کهن، در ادبیات معاصر نیز رگه‌های صلح‌طلبی شاعران و نویسندگان به وفور یافت می‌شود، آثار فریدون مشیری و سیمین دانشور را از جمله این آثار دانست که در آن مسائل اجتماعی، ستایش صلح، نفی جنگ و کشتار انسان‌ها، ظلم‌ستیزی، نفی ریا و لزوم یاری رساندن و مهربانی به دیگران نقش برجسته‌ای دارد.

وی در پایان با بیان اینکه صلح‌طلبی و صلح‌خواهی از ویژگی زندگی شاعران و نویسندگان بوده است گفت صلح‌دوستی و پرهیز از خشونت در تمام دوره‌ها و متون گوناگون ادبیات فارسی ایران جاری بوده و خواهد بود.